Πρόκειται αναμφίβολα για ένα από τα ωραιότερα είδη της ελληνικής χλωρίδας, με μεγάλα, λευκά και εύοσμα άνθη. Φέρει το όνομα Pancratium Maritimum από το ελληνικό Pancratium (παν + κραταιός / παγκράτιο (δύναμη),  για τις θεραπευτικές του ιδιότητες, και το λατινικό Maritimum που σημαίνει "από την θάλασσα-ακτή". Οι Μινωίτες το θεωρούσαν ιερό άνθος και τη πίστη και αγάπη τους την εξέφρασαν σε ζωγραφικές παραστάσεις, που θαυμάζει η ανθρωπότητα, όπως τον Μίνωα με τα κρίνα, την μινωική έπαυλη των κρίνων και οι Αιγαιοπελαγίτες διακοσμούσαν με τον θαλάσσιο κρίνο τα πλοία τους. Στη Θήρα, με επιρροές από το μινωικό πολιτισμό, διασώθηκαν, προστατευμένες από την τέφρα του ηφαιστείου, υπέροχες τοιχογραφίες με θαλάσσιους κρίνους. Πρόκειται για ένα υπέροχο και σπάνιο λουλούδι, το οποίο εδώ και 2.500 χρόνια φυτρώνει στην καυτή άμμο του καλοκαιριού και ανήκει στην οικογένεια των Αμαρυλλιδών (Amaryllidaceae), είναι αυτοφυές  και συναντάται σε αμμουδερές παραλίες όπου βρίσκονται θαμμένοι οι βολβοί του. Είναι φυτό πολυετές, ανθίζει από τον Ιούλιο μέχρι το Νοέμβριο, τα δε άνθη του που εμφανίζονται μέσα από την καυτή άμμο, έχει το καθένα έξι πέταλα που διαμορφώνουν ένα στέμμα όπως οι ασφόδελοι, γι’ αυτό ονομάζεται θαλάσσιος ασφόδελος.Ονομάζονται επίσης Κρινάκια της Παναγιάς, αλλά μπορεί να τα έχετε ακούσει και ως Κρινάκια της Άμμου, Λευκάνθια ή και Θαλασσόκρινα. Το σπάνιο αυτό κρινάκι είναι είδος υπό παρακολούθηση και προστασία, βγάζει τα φύλλα του τον χειμώνα και το καλοκαίρι ξεραίνονται σαν να καίγονται από την καυτή άμμο. Εκείνη ακριβώς την στιγμή μέσα στον καυτό ήλιο του Καλοκαιριού πετάγονται τα κάτασπρα άνθη του, τεράστια, συμμετρικά, αρωματικά, ανοίγουν αργά το απόγευμα, για να φθάσουν στο ζενίθ του ανοίγματος την νύκτα. Το άρωμά τους είναι μεθυστικό και γίνεται αντιληπτό από μακριά, προσελκύοντας τις νυκτόβιες πεταλούδες προς επικονίαση.  Το Συμβούλιο της Ευρώπης, τα έχει χαρακτηρίσει ως σπάνιο και απειλούμενο είδος.