Φυλλοβόλο δέντρο με τελικό ύψος τα 8 m και φύλλα καρδιόσχημα, οδοντωτά, ανοιχτοπράσινα, ελαφρά χνουδωτά. Η ονομασία Corylus προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη «κόρυς», που σημαίνει κράνος ή περικεφαλαία και αυτό διότι ο καρπός της περιβάλλεται από σκληρό κέλυφος. Αποτελεί ιθαγενές δέντρο της Ευρώπης και της Μικράς Ασίας και καλλιεργείται ευρέως στην Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία, Τουρκία και στην Ελλάδα. Στη χώρα μας καλλιεργείται κυρίως στους νομούς Ημαθίας, Πέλλας, Δράμας, Καβάλα και Αρκαδίας. Η φουντουκιά χαρακτηρίζεται από έντονη εκβλάστηση παραφυάδων γύρω από τη βάση της και από δυνατό αλλά ταυτόχρονα επιπολαιόριζο ριζικό σύστημα. Τα άνθη της έχουν διαφορές μεταξύ τους, τα μέν αρσενικά σχηματίζουν μακριές ταξιανθίες ενώ στα θηλυκά οι ταξιανθίες είναι μικρές και περιβάλλονται από λέπια. Τα φύλλα της είναι καρδιόσχημα και έχουν αραιό χνούδι. Ο καρπός έχει σχήμα σφαιρικό έως επίμηκες, ανάλογα με την ποικιλία. Προτού ωριμάσει, εσωκλείεται σε φυλλώδες περίβλημα μέσω του οποίου στερεώνεται στο βλαστό. Όταν ωριμάσει αποσπάται από αυτό και περικλείεται στο κέλυφός του. Καλλιεργείται για τους καρπούς της, τα γνωστά σε όλους φουντούκια, που έχουν σχήμα στρογγυλό, με σκληρό περικάρπιο. Είναι φυτό που αναπτύσσεται γρήγορα σε υγρά και δροσερά μέρη, αντέχει δε στο ψύχος και σε όλους τους τύπους εδαφών. Οι ανοιξιάτικοι παγετοί μπορούν να βλάψουν όμως τα άνθη της. Η φουντουκιά, εμφανίζει τους πρώτους της καρπούς στην ηλικία των 3-4 ετών και φτάνει στην μέγιστη παραγωγή της στα 8-12 έτη. Ακόμα το δέντρο της μπορεί να είναι παραγωγικό έως και τα 50 έτη αν καλλιεργείται σωστά με προσοχή. Η συγκομιδή γίνεται όταν τα φουντούκια παίρνουν χρώμα καστανό πρός το τέλος του καλοκαιριού, κατά τους μήνες Σεπτέμβριο με Οκτώβριο, όταν το κάρυο αποσπάται εύκολα από τους εξωτερικούς χιτώνες.