Ο σαμπούκος (Sambucus nigra) είναι ένας φυλλοβόλος θάμνος ή δενδρίλιο με σφαιρικό σχήμα, που συναντάμε συχνά αυτοφυές σε δασώδεις περιοχές ή δίπλα σε ρέματα και ρυάκια. Έχει οδοντωτά, σύνθετα και λογχοειδή φύλλα, λευκοκίτρινα άνθη σε ταξιανθίες, με έντονη ευωδία, και μικρούς καρπούς που μοιάζουν με ρώγες. Οι ώριμοι καρποί του έχουν μαύρο χρώμα ενώ περιέχουν μεγάλες ποσότητες από χυμό πολύ σκούρου  χρώματος, που οφείλεται κυρίως στις ανθοκυάνες που βρίσκονται σε μεγάλο ποσοστό στο εξωκάρπιο, δηλαδή την εξωτερική μεμβράνη που περικλείει τον καρπό. Φυτεύεται και καλλιεργείται σε συστάδες ή σε ελεύθερους φράκτες σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους. Δεν έχει ιδιαίτερες προτιμήσεις σε έδαφος και αναπτύσσεται ικανοποιητικά ακόμα και σε ημισκιερές θέσεις.
Τα μέρη του σαμπούκου που χρησιμοποιούνται για φαρμακευτικούς λόγους είναι ο φλοιός, τα φύλλα και τα άνθη του, που συλλέγονται προς το τέλος της Ανοιξης και στις αρχές του Καλοκαιριού, καθώς και οι καρποί του, που συλλέγονται τους μήνες Αύγουστο και Σεπτέμβριο. Μπορούμε να τον συναντήσουμε με πολλά ονόματα: ζαμπούκος, κουφοξυλιά, αφροξυλιά, αφροξυλάνθη, φροξυλιά και άλλα.
Φάρμακο της φύσης για το στήθος ονόμαζαν οι αρχαίοι την κουφοξυλιά, που είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της γρίπης , της καταρροής , του βήχα και των μολύνσεων στα αυτιά. Ο χυμός της κουφοξυλιάς κάνει καλό στον πονόλαιμο, τη φαρυγγίτιδα αλλά και στις στοματίτιδες των παιδιών. Ανακουφίζει από τους πόνους των αρθρώσεων και τους ρευματισμούς και από τα συμπτώματα της αλλεργικής ρινίτιδας. Είναι πλούσιος σε βιταμίνες Α, B, C, ασβέστιο, κάλιο, φώσφορο, αμινοξέα και σε πλήθος φυτοχημικών ουσιών. Οι φυτοχημικές αυτές ουσίες βρίσκονται στα άνθη και στον καρπό του και έχουν αντιιική και αντιοξειδωτική δράση. Επίσης, το αιθέριο έλαιο των ανθέων του, περιέχει σημαντική ποσότητα ελεύθερων λιπαρών οξέων, που είναι ιδιαίτερα ευεργετικά για τις καρδιαγγειακές παθήσεις.